«Ձեր կանայքը եկեղեցիներումը լուռ կենան, որովհետեւ նորանց արտոնված չէ խօսել, այլ որ հնազանդ լինեն, ինչպէս Օրէնքն էլ ասում է։ Բայց եթէ մի բան կամենան սովորիլ, [այդ մասին] թող տանը իրանց մարդկանցից հարցնեն, որովհետեւ կնկանն անվայել է եկեղեցում խօսելը։ Մի՞թե Աստուծոյ Խօսքը ձեզանից դուրս եկաւ, կամ միայն ձե՞զ հասաւ։ Բայց եթէ մէկը կարծէ, թէ ինքը մարգարէ է, կամ հոգեւոր, թող իմանայ, թե․ ի՞նչ գրեցի ձեզ, որովհետև դրանք Տիրոջ պատուիրաններն են։ Բայց եթէ մէկը տգէտ է, թող տգէտ լինի։» (Ա․Կոր․14։34-38)։